Translate

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Εαρινές εξορμήσεις...

Αχ, πού να σας τα λέω φιλαράκια! Πήγα στην εξοχή και το χάρηκα τρελά! 
Ξεκινάμε ένα πρωί όλο το σόι, σαλτάρουμε στο μακρουλό μας αυτοκίνητο, πιάνω την καλύτερη θέση, πίσω ανάμεσα στα παιδιά και ξεκινάμε για ταξιδάκι μαγικό.

Πρώτη στάση, η Επίδαυρος, την ήθελε ο μικρός γιατί κάτι είχε ακούσει στο σχολείο κι ήθελε να πάει να δει από κοντά πού παίζανε θέατρο οι αρχαίοι τους πρόγονοι (εγώ είμαι Σκωτσέζα, μη τα ξαναλέμε). Άντε και φτάσαμε κάποτε, κόσμος πάει κι έρχεται, πάμε κι εμείς αλλά έφαγα πόρτα στην είσοδο κι έτσι συνέχισαν η ξανθιά κι ο μικρός για το θέατρο κι εγώ με τον σοβαρό και τη μικρή πήγαμε βόλτα.
Μα τι ωραία βόλτα ήταν αυτή ρε παιδιά! Ένα τεράστιο πράσινο μέρος, γεμάτο νέες μυρωδιές και γωνίες για εξερεύνηση, ήρθε κι ένα συμπαθέστατο αρκουδόσκυλο (σ.τ.μ. μεγάλο σκυλί) κι αρχίσαμε το παιχνίδι, το τρέξιμο και το κυνηγητό. Ο σοβαρός, φοβόταν να μ' αφήσει χωρίς λουρί, κι έτσι μ' έδεσε με τον σπάγκο που είχε για τον χαρταετό (!!!) κι έτσι μπορούσα να τρέχω πολύ μακριά χωρίς φόβο. Σε λίγο ήρθε κι άλλο φιλαράκι, μικρούλι και φοβισμένο, το παίξαμε κι αυτό και χάρηκε που βρήκε παρέα. Όταν γύρισε το ντούο κουλτούρα από τα πολιτιστικά, μας βρήκε να τρέχουμε πάνω κάτω στα χορτάρια, να φωνάζουμε και να κυλιόμαστε. Ήπια έναν κουβά νερό, ξαναπήδηξα στο αυτοκίνητο κι έριξα τον ύπνο της αρκούδας μέχρι το Ναύπλιο.

Ωραίο το Ναύπλιο, μου είπαν ότι είναι η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, ότι έχει ωραίο παγωτό κι ότι το ζεύγος πήγαινε συχνά τα παλιά χρόνια. Έχει κι ένα κάστρο που δε θ' ανεβούμε γιατί δεν έχουν τι να με κάνουν εκεί. Φάγανε λοιπόν το παγωτό τους, εγώ έκλαιγα γιατί δε με πήραν μέσα στο μαγαζί, η ξανθιά με μάλωνε που γαύγιζα, ο σοβαρός της έκανε επίδειξη υπακοής με κάτι χαζογάτες που ήταν εκεί και μετά ξαναφύγαμε για το τελικό μας χωριό, τα Πούλιθρα. Ξανακοιμήθηκα, γιατί πολύ κουράστηκα για πρωί...

Τα βρήκαμε τα Πούλιθρα, βρήκαμε και το ξενοδοχείο μας, εγκατασταθήκαμε ωραία και καλά, κλείσανε την πόρτα πίσω τους και ....γειά χαραντάν Λούσυ! Πού πάτε καλέ και μ' αφήνετε στο άγνωστο το σπίτι; Φώναξα, ξαναφώναξα...μπα! Βαρέθηκα κι εγώ κι έπεσα για ύπνο νευριασμένη.
Το βράδυ ήταν τα ωραία. Ο σοβαρός, έχει εκεί κάτι ξαδέλφες (από τα εκατομμύρια συγγενών που διαθέτει) και αυτές πήγαμε να δούμε, λέει, που έχει να τις δει πολλά χρόνια. Μπήκαμε λοιπόν σε άλλο αυτοκίνητο και φτάσαμε στο σπίτι τους, με έναν κήπο ναααααα!  Τι ήταν αυτό ρε παιδιά! Πού ζούνε οι άνθρωποι, στον παράδεισο; Άρχισα να γυρίζω γύρω γύρω και να μυρίζω όλες τις γωνίες. Ήρθε κι η Ρόξυ, η δικιά τους σκυλίτσα που θα γίνει μαμά όπου να 'ναι και με ξενάγησε παντού. Κάτι ωραίο μυρίζει σε μια γωνία κάτω αριστερά, αλλά δε ξέρω τι είναι...Θα το βρω αύριο με το φως της μέρας. 

Ξαναπήγαμε το άλλο πρωί, κι αμολύθηκα φουριόζα να πάω να δω αυτά που δεν έβλεπα το βράδυ. Και είδα. Κότες και κοτόπουλα, με φτερά και πούπουλα, έτοιμα για να τ' αρπάξω φιλαράκια μου να κάνω πάρτυ. Πήγαινα από δεξιά, μου φεύγαν από αριστερά. Τα γαύγιζα από αριστερά, πηγαίναν και χτυπούσαν τα κουτορνίθια στο σύρμα, δεξιά. Τα κυνήγησα όσο μπορούσα, αλλά δε γινόταν να τα πιάσω γιατί είχαν γύρω γύρω προστασία τα χαμένα. Οπότε, σκέφτηκα να σκάψω και να μπω υπογείως, τι σκ@τ@ westie είμαι αν δε σκάψω και λίγο; Μπα! με είδε η ξανθιά που το σκέφτηκα (αυτή να δεις διαβάζει και τη σκέψη) και με βουτάει αγκαλιά, με δίνει στον σοβαρό και με δένουν στο δέντρο να φυλάω τη χαρουπιά μη φύγει!!!! Γκρρρρρρρρρρρρρρρρ τα νεύρα μου. Με άφησαν εκεί να χτυπιέμαι, γιατί αυτοί τρωγώπιναν κι εγώ ήμουν στην απ' έξω. Με μάζεψαν στο σπίτι όμως και άπλωσα την αρίδα μου στο χαλί κι έτσι ήμασταν πάλι όλοι μαζί οικογενειακώς. Το έχω δηλώσει : δε μ' αρέσει να λείπει κάποιος, πρέπει να είμαστε και οι πέντε αγκαλιά!

Σήμερα γυρίσαμε, αφού πήγαμε στη θάλασσα κι έκανα ένα περασματάκι στο κύμα, αφού έτρεξα στα βοτσαλάκια δεμένη με την καλούμπα,  αφού τσουλίστηκα στο κοκκινόχωμα κι άλλαξα χρώμα κι αφού γνώρισα νέους συγγενείς που με αφήνουν να γυρίζω στους κήπους τους ελεύθερα! 

Άσε που είμαστε και πρωτότυποι. Όλοι την Καθαρή Δευτέρα αμολάνε καλούμπα για τον αητό.
Ο δικός μου αμόλησε καλούμπα...με τη Λούσυ!!!!

Καλή Σαρακοστή!