Translate

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Βόλτες

Βόλτες

Κάθε μέρα ξεκινάει με βόλτα μέχρι το σχολείο των αδελφών μου. Με ενοχλεί που φεύγουν και μ' αφήνουν και φωνάζω πολύ να γυρίσουν πίσω. Τι κάνουν εκεί; Να έρθουν να είμαστε μαζί. Άσε που κάθε πρωί γίνεται χαμός από τον κόσμο που μου μιλάει και με χαϊδεύει. Μια ψηλή, μια ξανθιά, μια κατασαρομάλλα, τι θα γίνει ρε παιδιά; Θα τραβήξει πολύ το έργο; 
Το μεσημέρι...άλλο βιολί. Ξαναπάμε στο σχολείο (έχω μάθει τώρα και τη λέξη) και καθόμαστε στον δρόμο. Χτυπάει κάτι εκνευριστικό που με κάνει να το μαλώνω, η δικιά μου λέει να κάνω ησυχία, βγαίνει πρώτα ο Νίκος, μετά η μικρή μας και όλο το παιδομάνι που με τραβολογάει γιατί είμαι πολύ νόστιμη είναι η αλήθεια. Μια μέρα ένας μικρός με πήρε αγκαλιά να κάνω τούμπες και παραλίγο να με πνίξει με το λουρί μου!!!! Στο τέλος, καταλήγουμε να με σηκώνει η μαμαλένα αγκαλιά, για να φεύγουμε ησύχως!

Το απόγευμα με πάει βόλτα ο σοβαρός Γιώργος...γνωρίζω άλλα σκυλάκια και παίζω μαζί τους πολλή ώρα. Αυτός είναι πιο βολικός, δε φοβάται όταν με πλησιάζουν μεγάλα σκυλιά, ούτε ανησυχεί μη φύγω μακριά. Μια φορά του ξέφυγα είναι η αλήθεια, αλλά με ξαναέπιασε γμτ.  Ναι, ξέρω και συντομογραφίες, τι με περάσατε;

Στο πάρκο εδώ κοντά, είναι και μια χαζή λύκαινα που με δαγκώνει. Μωρέ, της έριξε ο δικός μου μια κλωτσιά...πολύ το χάρηκα. Την αφήνουν και χωρίς λουρί να τρέχει και να τρομάζει όλα τα υπόλοιπα σκυλοπιτσιρίκια. Εγώ δε θέλω να πηγαίνω εκεί και κλαίω όταν τη βλέπω. Έτσι με πάει αλλού ο καλός μου Γιώργος που βρίσκω φιλαράκια για τρελά γλέντια!

Μετά γυρνάμε και με παραλαμβάνει η μαμαλένα για πλύσιμο στα πόδια. Έχω και πολλά όσο να πεις, αλλά τα καταφέρνει και μου τα καθαρίζει όλα. Το μαρτύριο αρχίζει μετά που έχει όρεξη για βούρτσισμα! Ω μάι Γκοντ, δε θέλω...Πήρε ειδική βούρτσα και με γδέρνει η χαζή. Έλεος κυρία μου....δεν είμαι και άλογο! Με πονάει η χτένα σου. Μια μέρα, μου είπε η μικρή κρυφά, ότι κι αυτήν την ταράζει κάθε πρωί στο χτένισμα. Τόσο που της τραβάει το μαλλί που θα μείνει καραφλή λέει στο τέλος μ' αυτή τη μάνα...τσ τσ τσ, άσχετη ρε παιδί μου. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου