Translate

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Έχω μια μικρή λιγούρα

Έχω μια μικρή λιγούρα...

Δεν είμαι χοντρή. Κοντή είμαι κι έχω και λίγο πεταχτό πισινό. Γιαυτό και φαίνομαι γεματούτσικη και τσουπωτή. Είναι και το μαλλί πολύ, είναι κι άσπρο που παχαίνει, τι να κάνω; Με βλέπει ο γείτονας, λέει στην ξανθιά 'χόντρηνε αυτή, τι της δίνεις;'. Αυτό για τη μαμαλένα ισοδυναμεί με θανάσιμο αμάρτημα. Να της πεις πως το παιδί της είναι παχύ. Γιατί δεν είναι και ούτε και πρόκειται ποτέ να γίνει. Γιατί μας μετράει τη μπουκιά σ' αυτή την κουζίνα. Μας ζυγίζει το φαγητό αν χρειαστεί. Γλυκό μια φορά τη βδομάδα στα παιδιά και καμία σ' εμένα. Και τι γλυκό τους δίνει...μαύρη σοκολάτα συνήθως. Που κάνει καλό στον εγκέφαλο, την τρώει κι η ίδια κάθε πρωί με τον καφέ της.  Μμμ, τα έιδαμε τα χαΐρια σου κι εσένα.  

Όταν ήμουν μωρό θυμάμαι που είχε πει στα μικρά να μη φάω ποτέ γλυκό και κυρίως σοκολάτα γιατί θα πάθω κάτι πάρα πολύ σοβαρό. Έλα που μια μέρα έπεσε ένα κομματάκι τόσοδούτσικο στο πάτωμα και πρόλαβα να το γλύψω. Τα μικρά έκλαιγαν μη πεθάνω, με γύριζε η κοντή ανάποδα να το φτύσω, έβαλε τα δάχτυλα στο στόμα μου να το βγάλω, ήρθε ευτυχώς η ξανθιά και μ' έσωσε. Τι τους λες τέτοια κι εσύ χριστιανή μου; 

Πεινάω. Τρώω το φαγητό που αναλογεί στην ηλικία μου και στο ύψος μου, στην τρίχα μου και στην ουρά μου. Βρε ούτε πετσούλα παραπάνω δε δίνουνε οι σπαγκοραμμένοι. Εκλιπαρώ για ένα κομμάτι ότι να ΄ναι που τρώνε. Κάθονται όλοι ωραία ωραία, μασουλάνε, μουγκρίζουνε κι εγώ...κοιτάζω. Στην αρχή ζητούσα επίμονα αλλά είχε προλάβει κι είχε διαβάσει η ξανθιά το εγχειρίδιο (αχ Μαριτίνα τι μου κανες...αχ) και δε μου έδιναν καν σημασία. Τώρα το ξέρω, κάθομαι δήθεν αδιάφορη κάτω από το τραπέζι, ή περνοδιαβαίνω στην κουζίνα όταν μαγειρεύει. Λέω, δε μπορεί κάτι θα της πέσει στο πάτωμα. Η αλήθεια είναι ότι μια μέρα έπεσε κάτι μικρό, λέω τώρα θα δεις και χραπ! το αρπάζω. Δε μ' άρεσε. Η αναίσθητη γελούσε  "βρε Λούση, το κρεμμύδι έφαγες"; Πού θες να ξέρω εγώ τι τρώω; Ότι τύχει.  Επίσης τελευταία, έχω προσέξει ότι συνήθως πέφτει τυχαία φαγάκι πάνω σε λερωμένο πλακάκι. Είμαι λέει η καλύτερη σφουγγαρίστρα! Σιγά μη πάθει η μέση σου...μανδάμ. 

Ο δικός μου ο σοβαρός, κάνει ψητά στο μπαλκόνι κάθε Σαββατοκύριακο. Ω ρε μάνα μου τι μυρωδιές είναι τούτες; Τι τσίκνες θεϊκές κι ανεπανάληπτες μου γαργαλάνε τα ρουθούνια!!!!!   Πίνει και τις μπύρες του, τραγουδάει, ψήνει και χαίρεται η ψυχή του. Μόλις δώσει  το σύνθημα, έρχονται όλοι και στρώνονται στο τραπέζι και να οι μουστάρδες, να οι bbq sauce, να τα τσάτνευ (αλα μας!) και τα τρώνε ΟΛΑ. Αμ δε! κάτι τρώω κι εγώ, για δες...




Καλά, λόγω μετρίας επαφής μου με την τεχνολογία, το βίντεο θα εμφανιστεί εν καιρώ. 

Έδωσε ο Κύριος και μια μέρα έφτιαξε μπριζολάκια η δικιά μου στην κατσαρόλα, οπότε τσίμπησα το μεζέ μου από τον αγαπημένο μου σοβαρό τύπο. Ωωωωχ και την άλλη μέρα άρχισε ο εμετός και το χάλι, ξινά μου βγήκαν. Με πήγαν και στον αντιπαθητικό με το σιδερένιο κρεβάτι και μου έκανε ΔΥΟ ενέσεις ο άτιμος.  Το χειρότερο είναι ότι τώρα δε μου δίνουν τίποτα δικό τους και μου σπάνε τη μύτη η μυρωδιές της κουζίνας! 

Χα! Προχθές που γιορτάζανε επέτειο γάμου οι νέοι γονείς, ανοίξανε μια μικρή σαμπάνια και μαντέψτε ποιά έφαγε τον φελλό!!!! Χικ! 




2 σχόλια:

  1. Kαλώς με κι ας άργησα. Καλώς σε βρήκα. Τι να κάνω, τώρα με ειδοποίησε η ξανθιά!
    Εσύ απτόητη, στην βεράντα να κάνεις βουτιές στα ψητά του σοβαρού.
    την καλημέρα μου και θα την μάθω την ξανθιά να κάνει σωστό μπλόγκ της Λούσης, μην ανησυχείς. εμ ξανθιά, εμ θέλει μπλόγκ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. να μου τηλεφωνήσει πάραυτα η ζαβη ξανθιά, δεν χρειάζονται τόσα κλειδώματα για να γράφω ενα σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή